Tonaliteit van de unit
De eisen rond tonaliteit (continu geluid van ongeveer dezelfde toonhoogte), het zogeheten hinderlijk geluid worden soepeler. In het oorspronkelijke voorstel zou elke buitenunit die ook maar enigszins tonale frequenties produceerde, ‘beboet’ worden met 5 dB.
Hiervoor in de plaats komt nu een nieuwe methode die buitenunits indeelt in meerdere categorieën, al naar gelang de hoeveelheid tonale geluiden die ze produceren.
Tot 2024 zijn er twee manier toegestaan voor het meten van die tonaliteit. Een internationale methode (NEN-ISO 1996-1:2016) en een Europese Zwitserse methode (DIS47315/150257), die ook gebruikt wordt in Duitsland.
Bij de Zwitserse methode worden drie stappen geïdentificeerd, met tonaliteitscorrecties van 0 dB, 3 dB en 6 dB. De tweede, internationale, methode hanteert bij de tonaliteitscorrectie stappen van 1 dB, van 0 dB tot en met 6 dB. Dit geeft fabrikanten een prikkel om hun tonaliteit aan te pakken, omdat je niet gestraft wordt met 5 dB als de warmtepomp nog een klein beetje tonaal geluid produceert.